Öfkemin hançerine su ver sen
kalkalim bir seher vakti Nuveyba
isgal edilmis topraklarimiz üstüne
günes dogmadan önce
her tasin dibine bir yildiz gömmüsler
su denizden hala kirbaç sesi gelir
atlilari en son ne zaman görmüstün Nuveyba
ne zaman öpmüstün ayagini Selahaddinin
kol kirilir yen içinde kalir
ya bas koparsa Nuveyba
bu gövde bir düserse yere ya
kan tutar daglari, atom santrallerini
yer yüzünü ve umutlari sel alir
geriye andin, askin ve adin kaldi
andini çocuklar içti Nuveyba
askin yüreklere düstü
adin cellatlarin kirli elinde
Filistin askisina dönüstü
kan akacak bu topraklarda kan
kendileri benimkini
demirden atlari seninkini icecek
bir can düsecek topraga Sabra
bir can kalkacak.
Ramallahta tarlalara çocuk ektik Nuveyba
taslariyla ebabiller dönüstü tomurcuga
güz ekinidir bilirsin verirse Mevla
yüreklerin buz kestigi bir mevsimin ardindan
her bir çiçek kesebilir çocuga
sihirbazin çiragini hatirlarsin Nuveyba
o hendekte hala tüter annelerin sarkisi
o gün bu gün hala utanir günes
adin ates, andin ates, askin ates.
