YUNUS EMRE

YALANCI DUNYA


Yalanci dünyaya konup göçenler,
Ne söylerler ne bir haber verirler"..
Üzerinde türlü otlar bitenler,
Ne söylerler, ne bir haber verirler!

Kiminin basinda biter agaçlar,
Kiminin basinda sararir otlar,
Kimi masum kimi güzel yigitler
Ne söylerler ne bir haber verirler!

Topraga gark olmus nazik tenleri,
Söylemeden kalmis tatli dilleri,
Gelin duadan unutman bunlari,
Ne söylerler ne bir haber verirler

Kimisi dördünde kimi besinde
Kimisinin taci yoktur basinda
Kimi alti kimi yedi yasinda
Ne söylerler ne bir haber verirler

Kimisi bezirgan kimisi hoca,
Ecel serbetini içmek de güç a.
Kimi ak sakalli kimi pir koca
Ne söylerler ne bir haber verirler!

Yunus der ki gör takdirin isleri,
Dökülmüstür kirpikleri kaslari
Baslari ucunda hece taslari
Ne söylerler ne bir haber verirler.

BANA SENI GEREK SENI


Aşkin aldi benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarim dün ü günü
Bana seni gerek seni

Ne varliga sevinirim
Ne yokluga yerinirim
Aşkin ile avunurum
Bana seni gerek seni

Aşkin âşiklar öldürür
Aşk denizine daldirir
Teselli ile doldurur
Bana seni gerek seni

Aşkin şarabindan içem
Mecnun olup daga düşem
Sensin dün ü gün endişem
Bana seni gerek seni

Eger beni öldüreler
Külüm göge savuralar
Topragim orda çagira
Bana seni gerek seni

Yunus'durur benim adim
Gün geçtikçe artar odum
Iki cihanda maksûdum
Bana seni gerek seni

BIR GONUL YIKTIN ISE


Bir kez gönül yikdin ise
Bu kildigin namaz degil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yumaz degil

Hani erenler geldi geçdi
Bunlar yardu kaldi göçdü
Pervaz urup Hakk'a uçdu
Hümâ kuşudur kaz degil

Yol oldur ki dogru vara
Er oldur alçakda dura
Göz oldur ki Hakk'i göre
Yüceden bakan göz degil

Dogru yola gittin ise
Er etegin tuttun ise
Bir hayir da ettin ise
Birine bindir az degil

Yunus bu sözleri çatar
Sanki bali yaga katar
Halka metâlarin satar
Yükü cevrherdir tuz degil

BIZ KIME ASIKSAVUZ ALEMLER


Biz kime âşiksavuz âlemler ana âşik
Kime degül diyelüm bir kapudur bir tarik
Biz neyi seversevüz maşûka ani sever
Dostumuzun dostina yad endişe ne lâyik

Sen gerçek âşikisan dostun dostina dost ol
Bu halde kalurisan dosta degül yaraşik
Yetmiş iki millete kurban ol âşikisan
Tâ âşiklar safinda tamam olasin sadik

Sen Hakk'a âşikisan Hak sana kapu açar
Ko seni begenmegi varlik evini bir yik
Hâs u âm mutî asi dost kulidur cümlesi
Kime eydibilesin gel evünden taşra çik

Yunus'un bu dânişi genc-i nihan sözidür
Dosta âşik olanlar iki cihandan fârik

BU DUNYADAN GIDER OLDUK


Bu dunyadan gider olduk
Kalanlara selam olsun
Bizim icin hayir dua
Kilanlara, selam olsun

Ecel buke belimizi
Soyletmeye dilimizi
Hasta iken halimizi
Soranlara, selam olsun

Tenim ortaya acila
Yakasiz gomlek bicile
Bizi bir asan vech-ile
Yuyanlara, selam olsun

Azrail alir canimizi
Kurur damarda kanimiz
yuyacagin, kefenimiz
Saranlara, selam olsun

Sala verile kasdimiza
Gider olduk dostumuza
Namaz icin ustumuze
Duranlara, selam olsun

Dunyaya gelenler gider
Hergiz gelmez yola gider
Bizim halimizden haber
Soranlara, selam oolsun

Miskin YUNUS soyler sozun
Yas doldurmus iki gozun
Bizi bilmeyen ne bilsin
Bilenlere, selam olsun

DELI GONUL


Tasdin yine deli gonul
Sular gibi caglar misin
Aktin yine kanli yasim
Yollarimi baglar misin

Nidem elim ermez yare
Bulunmaz, derdime care
Oldum ilimden avare
Beni bunda egler misin

Yavi kildim ben yoldasi
Onulmaz bagrimin basi
Gozlerimin kanli yasi
Irmak olup caglar misin

Ben toprak oldum yoluna
Sen asiri gozedirsin
Su karsima gogus gerip
Tas bagirli daglar misin

Harami gibi yoluma
Arkuru inen karli dag
Ben yarimden ayri dustum
Sen yolumu baglar misin

Karli daglarin basinda
Salkim salkim olan bulut
Sacin cozup benim icun
Yasin yasin aglar misin

Esridi YUNUS'un cani
Yoldayim, illerim hani
YUNUS duste gordu seni
Sayru musun, saglar misin

DUNYA UMRUNA


Dunya umruna meyleni verme
Sen de kurtulmazsin ecel elinden
Ben filanim diye gogsunu germe
Sen de kurtulmazsin ecel elinden

Iskender de geldi alemi gezdi
Zaloglu Rustem'in tahtini bozdu
Yunus baligiyla deryayi yuzdu
O da kurtulmadi ecel elinden

Soyler dervis Yunus serveti SAMAN
Taci tahti aldi gitti Suleyman
Lokmanlar derdine olmadi derman
O da kurtulmadi ecel elinden

ERENLER BIR DENIZDUR


Erenler bir denizdür
Âşik gerek dalasi
Bahri gerek denizden
Girüp gevher alasi

Gine biz bahri olduk
Denizden gevher alduk
Sarraf gerek gevherün
Kiymetini bilesi

Muhammed Hakk'i bildi
Hakk'i kendüde gördi
Cümle yerde Hak hâzir
Göz gerekdür göresi

Âlimler kitab düzer
Karayi aka yazar
Gönüllerde yazilur
Bu kitabun sûresi

EVVEL BENEM AHIR BENEM


Evvel benem ahir benem
Canlara can olan benem
Azup yolda kalmişlara
Hâzir meded iren benem

Düş döşedüm bu yerleri
Çöksü urdum bu daglari
Sayvân eyledüm gökleri
Girü dutup duran benem

Dahi aceb âşiklari
Ikrâr u din iman oldum
Halkun gönlinde küfrile
Islâmila iman benem

Halk içinde dirlik düzen
Bu üstine kara dizen
Dört kitabi togru yazan
Ol yazilan Kur'an benem

Yunus degül buni diyen
Kendüligidir söyleyen
Kâfir olur inanmayan
Evrel âhir heman benem

HAK CIHANA DOLUDUR


Hak cihana doludur
Kimseler Hakk'i bilmez
Onu sen senden iste
Ol senden ayri olmaz

Ahret yavlak irakdir
Dogruluk key yarakdir
Ayrilik sarp firakdir
Hiç giden geri gelmez

Gelin taniş olalim
Işi kolay kilalim
Sevelim sevilelim
Dünya kimseye kalmaz

Yunus sözün anlarsan
Mânâsini dinlersen
Sana iy(i) dirlik gerek
Bunda kimseye kalmaz.

HIC BILMEZEM KEZEK KIMIN


Hiç bilmezem kezek kimün
Aramuzda gezer ölüm
Halki bostan idinmişdür
Diledügin üzer ölüm

Bir nicenün belin büker
Bir nicenün yaşin döker
Bir nicenün mülkin yikar
Var gücini üzer ölüm

Yigidi koca olinca
Komaz kendüyi bilince
Birini koyup gülince
Gözlerini süzer ölüm.

ILIM ILIM BILMEKTIR


Ilim ilim bilmektir
Ilim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin
Ya nice okumaktir

Okumaktan mânâ ne
Kişi Hakk'i bilmektir
Çün okudun bilmezsin
Ha bir kuru emektir

Okudum bildim deme
Çok tâat kildim deme
Eri Hak bilmez isen
Abes yere yelmektir

Dört kitabin manasi
Bellidir bir elifde
Sen elifi bilmezsin
Bu nice okumaktir

Yunus Emre der hoca
Gerekse var bin hacca
Hepisinden eyice
Bir gönüle girmektir

ISIDIN EY YARENLER


Işidin ey yarenler
Aşk bir güneşe benzer
Aşki olmayan gönül
Misâl-i taşa benzer

Taş gönülde ne biter
Dilinde agu tüter
Niçe yumşak söylese
Sözü savaşa benzer

Aşki var gönül yanar
Yumşanur muma döner
Taş gönüller kararmiş
Sarp kati kişa benzer

Geç Yunus endişeden
Gerekse be bîşeden
Ere aşk gerek önden
Ondan dervişe benzer

ISTERIDUM ALLAH'I


Isteridüm Allah'i
Buldumisa ne oldi
Aglaridum dün ü gün
Güldümise ne oldi

Erenler meydaninda
Yuvarlanur tup idüm
Padişah çevgâninda
Kaldumisa ne oldi

Erenler sohbetinde
Deste kizil gül idüm
Açildum ele geldüm
Soldumisa ne oldi

Alimler ulemalar
Medresede buldiysa
Ben harâbat içinde
Buldumisa ne oldi

IYI DOST ASKUN DENIZINE


Iyi dost aşkun denizine
Girem gark olam yüriyem
Iki cihan meydan ola
Devranum sürem yüriyem

Bülbül olubani ötem
Gönül olam canlar utam
Başumi elüme alip
Yolina varam yüriyem

Şükür gördüm didarini
Aşdum visâlün yârini
Bu benlik senlik şarini
Terkini uram yüriyem

Yunus'dur aşk âvâresi
Biçareler biçaresi
Sendedür derdüm çaresi
Dermanum soram yüriyem

OL DOST BIZE GELMEZ ISE


Ol dost bize gelmez ise
Ben dosta girü varayin
Çekeyin cevr ü cefâyi
Dost yüzin görüvireyin

Sermaye bir avuç toprak
Ani dahi aldi bu aşk
Ne sermaye var ne dükkân
Bazara neye varayin

Kurilmişdur dost dükkani
Dost içine girmiş gezer
Günahum çok gönlüm sizer
Ben dosta çok yalvarayin

Gönlüm eydür dost benümdür
Gözüm eydür dost benümdür
Gönlüm eydür göze sabr it
Bir dem haberin sorayin

Hak nazar kildugi cana
Bir göz ile bakmak gerek
Ana kim ol nazar kila
Ben ani nice yireyin

YA ILAHI GER SUAL ETSEN BANA


Yâ Ilâhî ger sual etsen bana
Bu durur anda cevabim uş sana
Ben bana zulm eyledim ettim günah
N'eyledim n'ettim sana ey padişah
Ben mi düzdüm beni sen düzdün beni
Pür ayip nişe getirdin ey Ganî

Gözüm açip gördügüm zindan içi
Nefs ü hevâ pür dolu şeytan içi
Haps içinde ölmeyeyim deyü aç
Mismil ü murdar yedim bir iki kaç

Nesne eksildi mi mülkünden senin
Geçti mi hükmüm ya hükmünden senin
Rizkini yiyip seni aç mi kodum
Ya yiyip öynünü muhtaç mi kodum
Geçmedi mi intikamin öldürüp
Çürütüp gözümü toprak doldurup
Kil gibi köprü yaparsin geç deyü
Sen seni gel dûzahimdan seç deyü

Kil gibi köprüden âdem mi geçer
Ya düşer ya dayanir yahud uçar
Kullarin köprü yaparlar hayr içün
Hayri budur kim geçeler seyr içün
Tâ gerek bünyâdi muhkem ola ol
Ol geçenler eydeler uş dogru yol
Terzi kurarsin hevâset dartmaga
Kasd idersin beni oda atmaga
Terezî ana gerek bakkal ola
Yâ bezirgân tâcir ü attar ola
Çün günah murdarlarun murdaridur
Hazretinden yaramazlar kâridur
Sen basirsin hod bilürsün hâlimi
Pes ne hâcet dartasin âmâlimi
Degmedi hiç Yunus'dan sana ziyan
Sen bilürsün âşikâre vü nihan
Bir avuç topraga bunca kiyl ü kal
Neye gerek iy kerim-i zül-celâl

YERYUZUNDE GEZER IDIM


Yer yüzünde gezer idim
Ugradim milketler yatur
Kimi ulu kimi kiçi
Key kuşagi berkler yatur

Kimi yigit kimi koca
Kimi vezir kimi hoca
Gündüzleri olmuş gece
Bunculayin çoklar yatur

Dogru varirdi yollari
Kalem tutardi elleri
Bülbüle benzer dilleri
Danişman yigitler yatur

Ulu kiçi aglaşmişlar
Server yigitler düşmüşler
Baş ucunda yay simişlar
Kiriluban oklar yatur

Atlar izi tozulu
Önleri tabil-bazulu
Ile güne hükmü yaz(i)li
Şu muhteşem begler yatur

ANA SAYFAYA GIDER